25 Ağustos 2013 Pazar

EREĞLİ ve PROJELER 2

05.0.8.2004  TARİHİNDE YAZDIĞIM MAKALEM.BU PROJELERE BU GÜN DE İHTİYACIMIZ VAR


Hayat felsefemiz dünyaya bakış açımız bardağın dolusunu görmek değil ,bardağın dolması gereken kısmını görmektir.Bardağın boş kısmını görmek çok kolay ve herkesin yaptığı iş.Bardağın dolu kısmını görmek, gayreti ve samimiyeti gerektirir.Ancak BARDAĞIN DOLMASI GEREKEN KISMI GÖRMEK iyi bir gözlem ve özveriyi gerektirir.Biz bu hafta da EREĞLİMİZ de bardağın dolması gereken kısmından bir pencere açmak istiyorum.
Biliyoruz ve gururluyuz ki şehrimiz eğitim çağındaki genç nüfus için cazibe merkezidir.Ancak bu cazibe ancak üniversite kapısına kadar böyle.Üniversiteli gençlik için cazibe merkezinin çok dışındayız(Bu bir başka haftadaki konumuz olacak).Çocuklarımızın doğumundan üniversite kapısını aralayana kadar ki hayat evrelerinde onları her şeyi ile bir bütün olarak hayata hazırlamakta çok geriyiz.İlk-orta-lise ve dershaneler olarak çocuklarımıza cevap verecek kurumlarımız var.Ancak okul hayatları dışında çocuklarımıza sunacağımız hiçbir etkinliğimiz yok(ERDEMİR HARİÇ).Spor sahamız-okulumuz yok.Müzik,folklor,sosyo-kültürel etkinlik içeren kulüp veya derneklerimiz yok.
Şehir merkezimiz 17 mahalleden oluşuyor.Her mahallemize köylerimizde yüzyıllardır ayakta olan bir kültür ve hayat ocağı “KÖY EVLERİMİZİN” görevini üstlenecek mahalle evi mi deriz,semt külliyesi mi deriz adı her ne olursa olsun önemli olan neyi içerdiğidir.İçinde futbol,basketbol,voleybol oynanabilen bir sahası olsun.Çevresinde bisiklet binilen bir yolu olsun.Sabahları ve akşamları mahallelinin yürüyüş yapacağı koşu bandı olsun.Bu tesisten faydalananların oturup çay-meşrubat içecekleri kantini olsun.Küçük çaplı da olsa içinde günlük yerel-ulusal gazeteler olan bir kütüphanesi olsun.Mahallelinin yerel yönetimlerle organik bağı olacak bir muhtar-gönüllü temsilci bürosu olsun.Biraz standart dışına çıkıp belli merkezlere(Aktaş,Uzunmehmet,Kepez,Kışla gibi) konan ve 3-4 tane sinde de sağlık ocağı-sağlık evi olsun.
Eğer bu projeye gönüllü değilsek sayacak mazeret çok.Boş arsa yok,yapıp işletecek para yok vs vs..Ama asıl soru şu;
*Bu düşünce çok mu hayal.
*Ereğli de yaşayan insanlarımızın tarifini yaptığım yerlere ihtiyacı yok mudur?.
*Peki bizim insanımız buna layık değil mi?.
*Bunlardan yararlanan insanlardan ne eksiğimiz var?
*Bu ihtiyaca karar verilirse bunları yapacak irade yok mu?
Öğrencilik yıllarımda Ankara Dışkapı durağından Sıhhiyedeki Hacettepe ye 1 saatte gidemezdik.Şimdi Hasköyden Çankaya ya giderken neredeyse hiç ışıklı kavşağa takılmadan 15-20 dakikada gidiliyor.Dışkapı-Sıhhiye mesafesi ,Hasköy-Çankaya mesafesinin yaklaşık onda biri kadar ancak .
Oynamaya gönlümüz olmak zorunda.Yapılamayacak iş,aşılamayacak engel olmaz.
Çünkü BAŞARILI OLANIN BİR ÇOK MARİFETİ
BAŞARISIZ OLANIN DA BİR ÇOK MAZERETİ VARDIR

Saygılarımla.05.08.2004

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder